Nepal, eindelijk.
14 november 2013 - Kathmandu, Nepal
Namaste!
Na al die jaren van dromen en een stuk van de wereld overgestoken te hebben ben ik eindelijk in Nepal. Wat een verschil met China. Nog drukker, nog viezer, en nog kleurrijker.
De mensen zijn top. Heel aardig en proberen alles voor je te regelen. En dat in het Engels wat na het Engelsloze China erg aangenaam is.
Ik begon in Kathmandu, wat een grote chaos is. Auto's rijden hier officieel aan de linkerkant van de weg maar dat wordt vaak met een korreltje zout genomen. In het midden rijden komt een stuk vaker voor.
De taxiritjes hier zijn ook zeker de moeite waard. Je waant je in een achtbaan. De kleine witte Suziki Alto Sports met hun rallyrijdende chauffeurs zijn een ware attractie.
De wegen zijn hier 'verhard' maar een zandweggetje in Nederwetten of Gerwen is er niks bij. De Suziki's rijden zigzaggend over de weg om de vele en enorme kuilen, andere taxi's, motorrijders, voetgangers, een enkele fietser, zwerfhonden, stenen, en andere rommel te ontwijken. Een gordel is ook niet nodig, maar deze ontbreekt vaak ook in de krakkebakken van auto's. Maar ik vind het prachtig en geniet hier met volle teugen van.
Op het vliegveld had ik een meisje uit Eindhoven ontmoet waarmee ik besloot om een tijd te gaan reizen.
In ons hostel kwamen we twee Eindhovense jongens tegen en met zijn vieren spraken we af om op trektocht te gaan. Het Annapurna Circuit. Een tocht van 11 dagen die begon tussen de rijstvelden en bananenbomen om na een enorme klim het hoogtepunt op 5.416m hoogte te bereiken: de Thorung La Pass.
Het was een prachtige tocht met veel gezelligheid, potjes Yahtzee, Daal Bhat (een Nepalees rijstgerecht met een soort linzensoep en curry - erg lekker), geen alcohol, warmte maar ook extreme kou en sneeuw, en mijn drager Sjef.
Sjef heet in het echt Sanjil maar dat was erg lastig onthouden dus doopten wij hem en gaven hem de Brabantse naam Sjef. Wel met toestemming van Sjef zelf. Hij zou tijdens de 11-daagse tocht mijn backpack dragen omdat ik het anders niet zou overleven. Het is niet zielig want ik betaalde hem hiervoor en hij kwam bij ons in een warm nest met koekjes en Snickers.
Sjef was een mannetje hoor. Hij sprak weinig Engels maar was altijd krachtig van stof. Als je iets aan hem vroeg kreeg je altijd antwoord. Of je dit nu begreep of niet was een ander verhaal, maar hij was nooit te beroerd om het uit te leggen. Alle bergen hadden bij hem ook dezelfde naam en alles was "same same" of " oke". Waardoor het me vaak nog steeds niet helemaal duidelijk was.
Maar Sjef was top! Hij had veel vriendjes onderweg en regelde voor ons de beste dingen zoals ontbijt, lunch en diner, en alles wat daar tussen zat. Hij vond het wel raar dat wij iedere dag Yahtzee speelde, een dobbelspelletje wat zonder geld werd gespeeld was hem nogal vaag. Maar Sjef lachte dan en zei: "Oke you choose / your choice", wat bij hem iets betekende zoals "Je moet het zelf weten maar ik zou het niet doen". Een van zijn favoriete zinnen.
Na ongeveer twee weken met elkaar opgetrokken te hebben namen we afscheid van Sjef en van de twee jongens uit Eindhoven (ze gingen weer naar het Brabantse) en bleef ik met Noortje (het meisje uit Ehv) achter om nog wat dagen in Pokhara te besteden.
Maar die verhalen volgen nog want het is nu mooi geweest.
Heeeeel veel liefs uit Nepal. Het is top hier!
x Marlon
Super leuk om al je verhalen te lezen.. Had er nog niet de tijd voor genomen
Super leuk om al je verhalen te lezen.. Had er nog niet de tijd voor genomen
Super leuk om al je verhalen te lezen.. Had er nog niet de tijd voor genomen. Maar het is vandaag zo'n slecht weer dus ik dacht ik ga er is voor zitten! Je schrijft zo leuk en realistisch dat ik alles gelijk voor me zie.. Geweldig! Geniet er nog van! En let goed op je zelf!
Dikke kus Larissa
Veel liefs xx
Geniet er nog van.
Haha, Sjef klinkt als een man naar mijn hart. Ik moest er hard om lachen! Klinkt allemaal echt super. Ik hoop dat je nog een top tijd gaat hebben. Heel veel plezier!! X Kristel
ps pas goed op je zelf en nog gefeliciteerd met je verjaardag xxx peter en annelies
Wat heb je toch een mooi verslag gemaakt ,als je het aan het lezen bent ,lijkt het net of je naar een travel programma zit te kijken . Wat een toeval elke keer dat je weer mensen uit Nederland ontmoet ,en dan weer medereizigers hebt ,dat maakt het denk ik wel heel leuk. Ik vraag me wel af hoe het weer daar steeds is ,want daar schrijf je niet veel over. Ook nog gefeliciteerd met je verjaardag ,het is wel wat laat ,maar het zal wel heel anders zijn geweest dan thuis , nu in Nepal , aan de andere kant van de wereld.
Je zal denk ik nu over de helft van je reis zijn ,en je hebt al zoveel meegemaakt dat je deze reis niet zomaar zult vergeten .
We wensen je verder nog een fijn verblijf in Nepal ,en zien je volgende verslag weer met spanning tegemoet .
Groetjes Henk en Nelly